സന്ധ്യ തന്‍ പുടവ

എന്റെ മോന്‍

ഈ ഖത്തറിന്‍ ‍മരുഭൂമിയില്‍

പൊള്ളുന്ന മണലുള്ള മരുഭൂമിയില്‍
വന്നെത്തി ഞങ്ങളന്നാദ്യമായി
തീ പോലെ പൊള്ളും വെളിയിലെല്ലാം
മേയുന്നിതല്ലോ ഒട്ടകങ്ങള്‍

പുതുതായ മൊബൈല്‍ ചെവിയില്‍ വെച്ച്
ഗമയോടെ ലാന്‍ഡ്‌ക്രൂസറില്‍ പറക്കും
തുടുപ്പിച്ച കവിളുള്ള സുന്ദരന്മാര്‍
ആര്‍ത്തുല്ലസിക്കുന്ന കാഴ്ച കാണാം

നീണ്ടുള്ള തൂവെള്ള കുപ്പായവും
തലയില്‍ വിരിക്കുന്ന തൂവാലയും
തൂവാല പാറാതിരിക്കുവാനായ്‌
കുഞ്ചലം പോലുള്ളിരുണ്ട ചരടും

ഏഴുണ്ടഴക് കറുപ്പിനത്രേ
കണ്‍കളിന്നാഴമോ സുറുമയാലെ
കറുപ്പിന്‍ തുണിയാല്‍ മുഖം മറക്കും
തരുണീ മണികളുമുണ്ടിവിടെ

മണല്‍‍ക്കൂനയില്‍ ‍തന്‍ കസര്‍ത്ത് കാട്ടും
ചങ്കൂറ്റമേറും കിടാങ്ങളുണ്ട്
ഹെന്നയാല്‍ കയ്യിന്‍ അഴകു കൂട്ടും
കലാപ്രതിഭയുമുണ്ടിവിടെ

മുഴുങ്ങും നിസ്ക്കാര വിളികളുണ്ട്‌
ഈന്തപ്പനകളിന്‍ നിരകളുണ്ട്
അംബരം ചുംബിക്കുമാറുയര്‍ന്ന
കെട്ടിടക്കൂട്ടവുമുണ്ടിവിടെ

കടലിന്ടെ ഭംഗി മെനഞ്ഞെടുക്കാന്‍
കരിങ്കല്‍ പതിച്ച കോര്‍നീഷുമുണ്ട്
ആകാരഭംഗി മെനഞ്ഞെടുക്കാന്‍
നെട്ടോട്ടമോടുന്നു നാമെല്ലാരും
@@@@@@@

പിറന്നാള്‍ മഹത്ത്വം

പിറന്നാള്‍ ദിവസങ്ങളോടി അകന്നിടുമ്പോള്‍
ഓര്‍ക്കുകയില്ല നമ്മള്‍
പിറന്നാല്‍ പിരിയുന്നൊരു നാള്‍ വന്നിടുമെന്ന
ഞടുക്കും വസ്തുതയും
തുറന്നാല്‍ അടയുന്നൊരു ഗ്രന്‍ധമീ ജീവിത-
മെന്നത്‌ നിജമെന്നു
മറന്നാല്‍ ദിവസങ്ങളോടിയകലുന്നതു-
മറിയുകയില്ല നമ്മള്‍
ഉറങ്ങാതെ ദിനങ്ങളെണ്ണിക്കഴിയുന്നതു
വെറും വിഡ്ഢിത്തമെന്നാ-
ലുറങ്ങീട്ടു ദിനങ്ങള്‍ പാഴാക്കിടുന്നതിലും
മോശമെന്നതും നിജം
നുറുങ്ങായി മാത്രം ശേഷിക്കുന്നോരീ ജീവിത-
നാളുകളെത്ര വേഗം
കറങ്ങീട്ടു തീര്‍ക്കുവാനൊക്കുമെന്ന് നിനച്ചു
തിമിര്‍ക്കുക ലോകമൊട്ടും

അറുത്ത കൈകളിലുപ്പ് തേക്കാത്തവരുള്ള
യീ ലോകമെമ്പാടുമേ
കറുത്ത മുഖങ്ങളില്‍ ചായം തേച്ചു പിടിപ്പി-
ച്ചവരാണധികവും
ചെറുത്തു നിന്നു പയറ്റണം ജീവിതമാകും
മഹാ നദിക്കക്കരെ
മറുത്തു കടന്നൊരു പുതു ജീവിതമുണ്ടാ-
ക്കിയെടുത്തുയരുവാന്‍

നിറഞ്ഞ മനസ്സാലേവരെയും സ്വീകരിക്കാന്‍
സാധ്യമായാലവയെ
മുറിഞ്ഞു പോകാത്തൊരു ചങ്ങല പോലെയാക്കി
തീര്‍ക്കുമാറാക്കിടേണം
പറഞ്ഞു പോയിടും വാക്കുകളോരോന്നും കറ
തീര്‍ത്തു നല്‍കിടേണം
എറിഞ്ഞ അമ്പും പറഞ്ഞ വാക്കും തിരിച്ചെടു-
ക്കുവാനാവില്ല കഷ്ട്ടം


@@@@@@@

വിഷുപ്പക്ഷിയുടെ വിത്തും കൈകോട്ടും

സ്വര്‍ഗ്ഗ സദസ്സിലെ ഗായകനോ അതോ
ഇന്ദ്രസദസ്സിലെ ഗായികയോ
ശ്രവണ മാധുര്യമീ നാദമെങ്കിലും നിന്‍റെ
നാദത്തിന്‍ ഗമനം അജ്നാതമല്ലോ

സംഗീതം നിന്നുടെ ജന്മ സാഫല്യമോ
ചൊല്ലിത്തരുന്നത്‌ ആരെന്നു ചൊല്ലുമോ
മൂളുമോ ചെവിയിലായ്‌ ഒരു വട്ടമെങ്കിലും

വിഷുക്കൈ നീട്ടങ്ങള്‍ ആകട്ടെ ദക്ഷിണ



മഞ്ഞപ്പൂക്കളോടാണോ നിനക്കിഷ്ട്ടം
കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ തന്‍ പന്തലുയര്‍ത്ത്തട്ടെ
പൂത്തിരി പ്രഭയാല്‍ ദീപം തെളിച്ചിടാം
പൊന്‍ വെള്ളരിക്കയാല്‍ വെച്ചിടാം പച്ചടി

കൂട് വിട്ടോടിയെന്‍ പൂമുഖത്തെത്തുമോ
പട്ടു വിരിപ്പ് വിരിച്ചെതിരേറ്റിടാം
യവനികക്കുള്ളിലായ്‌ മാര്‍ഗയുന്നതെന്തിനായ്‌
കാണട്ടെ നിന്നുടെ ദിവ്യമാം പൂമുഖം


എങ്ങുന്നു വന്നു നീ എങ്ങോട്ട് പോണു നീ
എന്തിനായ്‌ വന്നു ഈ വിത്തും കൈകോട്ടുമായ്
വിഷുവിന്ടെ നാളുകള്‍ വന്നു ചേരുന്നെന്ന്
ഓതുകയല്ലെയീ പക്ഷി തന്‍ കര്‍മ്മവും

@@@@@@@

ചങ്ങല

കെട്ടിയിട്ടതെന്തിനെന്നെ ചൊല്ലുമോയെന്‍ കൂട്ടരേ
കൂട്ടിലിട്ട പറവയെ പോല്‍ ‍ചിറകടിക്കുന്നെന്‍ ‍മനം
വട്ടമിട്ടു മുകളിലായ്‌പറക്കുമാ കഴുകനെ പോല്‍
കൂട്ടമിട്ടു വെളിയില്‍ ‍നിന്ന് ‌വീക്ഷിപ്പതെന്തിനായ്‌

പൊട്ടത്തരങ്ങളൊന്നും ചെയ്തതില്ല പിന്നെയെന്നെ
പൊട്ടനെന്ന് മുദ്ര കുത്തി കെട്ടിയിട്ടു മാതുലന്‍
വട്ടുതന്നെയെന്ന്‌ ചൊല്ലി കണ്ണിയിട്ടു ചേര്‍ത്തുവെന്നെ
പൂട്ടിയിട്ടതെന്തിനായ്‌ തുറക്കുകില്ലേ കണ്ടിടാം

പട്ടുടുത്തു പൊട്ടുകുത്തി ചേര്‍ത്ത്തിരുത്തി എന്നെയാ
വട്ടമിട്ടു മന്ത്രമോതും സ്വാമിമാര്‍തന്‍ ‍നടുവിലായ്‌
വിട്ടുപോകാന്‍ ആക്ഞ്ഞയോടെ പ്രഹരമേകി ആകുവോളം
ഒട്ടിനിന്നു പ്രേതബാധ വിട്ടതില്ല എന്നില്‍ ‍നിന്നും

ആട്ടുകട്ടില്‍ ‍തൂങ്ങി നില്‍ക്കും കണ്ണികള്‍തന്‍ ‍ആരവങ്ങള്‍
കേട്ട് കേട്ടുറങ്ങുമെന്നെ തൊട്ടുണര്‍ത്തീതെന്തിനാ
കൊട്ടിപ്പാടിയെത്ത്തും ഇടക്കയിന്‍ ‍സ്വരം കണക്കെ
പാട്ട് പാടിയാട്ടുമെന്നെ നിദ്രയാകും ദേവി തന്നെ

കൊട്ടുമാര്‍പ്പും കുരവയും മണ്ഡപത്തില്‍ ‍താലി കെട്ടു
കെട്ടുതാലി വീണുവെന്‍ ‍ദേവി തന്‍ കഴുത്ത്തിലന്നു
തട്ടിട്ട മുറിയില്‍നിന്ന് വിട പറഞ്ഞുയെന്‍ ‍പ്രിയ
കെട്ടഴിച്ച് വിട്ടുവെന്നെ ദുഃഖമോടെ മാതുലന്‍

പട്ടു മെത്തമേല്‍ ‍കിടന്ന സാധുവാമിയെന്‍ ഗതി
എട്ടുകാലി വലയില്‍ പെട്ട മിണ്ടാപ്രാണി പോലെയായി
ഒട്ടുമിക്ക നേരവും നിനവില്‍ ‍തെളിയും നിന്‍ ‍മുഖം
പൊട്ടുതൊട്ട നെറ്റിയില്‍ ഞാന്‍ ‍എകിടട്ടെ ചുംബനം

ഒട്ടനേകം വട്ടമെന്നെ ഭ്രാന്തനെന്നോതിയില്ലേ
കേട്ട് നിന്ന് സഹതപിച്ചു ദൂരെ നിന്ന് ദേവിയും
വിട്ടെറിഞ്ഞ്‌ പോയി എന്നെ ഏകനാക്കി ദേവിയെന്നാല്‍
ഒട്ടനേകം മംഗളങ്ങള് ‍എകിടട്ടെയെന്‍ മുറയ്ക്ക്
@@@@@@@

വെളിച്ചപ്പാട് ഒരോര്‍മ്മ

ഏറും തിരക്കെന്നമ്മക്ക്
ആ ദിനങ്ങളില്‍ എല്ലാം
അതിന്‍ ഹേതുവെന്തെന്ന് അല്ലെ?
അന്നല്ലോ കൊമരന്‍ചിറ ഭഗവതി തന്‍
തിരു എഴുന്നെള്ളിപ്പ് പറയെടുപ്പിനായ്

ഒരുക്കി വെക്കും തിരിനൂലും നിലവിളക്ക്കും,
എണ്ണയും ആരിയും, നെല്ലും അരിമാവും,
പറയും ഇടങ്ങഴിയും ആവണിപ്പലകയും,
തൂശനിലയും പിന്നെ കാല്‍ കഴുകാനായ്‌
കിണ്ടിയില്‍ വെള്ളവും

ചെവിയോര്‍ക്കും ഒഴുകി വരും
ശംഖിന്‍ മുഴക്കവും വഴിക്കൊട്ടിന്‍ നാദവും
വരികയായ്‌ ഒരു പട തന്നെയവര്‍
തന്‍ കൈകളില്‍ ഏന്തും
കുത്ത് വിളക്കും, ശംഖും, ചെണ്ടയും,
കൊമ്പും, കുഴലും, ഇലത്താളവും, ചിലമ്പും,
പിന്നെ തോളത്തു ചുമന്ന പട്ടും
തമ്മില്‍ തമ്മില്‍ ഉരസി നാദങ്ങള്‍ ഉയര്‍ത്തും
മണികള്‍ തൂക്കിയോരരപ്പട്ടയും വാളും
കോമരത്തിനൊപ്പം ചുവടു വെക്കുവാനായ്‌
രണ്ടു ചെറു മക്കളും

തലമുടി മുകളില്‍ കെട്ടി വെച്ച്
മഞ്ഞള്‍ പ്രസാദം ചാര്‍ത്തിയ നെറ്റി തന്‍
നടുവിലായ്‌ ഒരു കുങ്കുമക്കുറിയും തൊട്ടു
ആരെയും അറിയാം എന്നുള്ള
ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ചു
ആലസ്യമോടെ എന്നാല്‍ അതിവേഗവും
നടന്നടുക്കും അതിന്‍ പിറകിലായ്‌
ഐശ്വര്യം ഏറെയുള്ള വെളിച്ചപ്പാടും

വന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ അണിയും
തന്‍ കരവിരുതിനാല്‍ അരിമാവ് കൊണ്ടൊരു
ചിത്രപ്പണി തന്നെയെന്‍ പൂമുഖ നടുവിലായ്‌

തെളിയും മെല്ലെ മെല്ലെ
വെണ്മയില്‍ പൊതിഞ്ഞൊരു
താമരയും, ഓംകാരവും, ശംഖും, ചക്രവുമെല്ലാം
വെക്കും അതിന്‍ നടുവിലായ്‌ ആവണിപ്പലകയും
തൂശനിലയും ഒരൊഴിഞ്ഞ പറയും

വെക്കും അതില്‍ നിറക്കാനായ് നെല്ല്
ഒരു കോരുകൊട്ട നിറയെ തന്നെ
കൂട്ടത്തില്‍ കാണാം നിറയിടങ്ങഴി അരിയും
പിന്നെ വെക്കും നിലവിളക്ക് ഏഴു തിരിയാല്‍
ഭഗവതിയെ ധ്യാനിച്ചു തന്നെ

ചെണ്ട തന്‍ ഭാരമെന്നു തോന്നുമാറ്
മുന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നില്‍ക്കുമാ കൊട്ടുകാര്‍ തന്‍
ഇരുകോല്‍ തക്രിത മേളത്തിനും
വളഞ്ഞും നിവര്‍ന്നും നിന്ന് ഊതുമാ
കുഴലിലെ ഈണത്തിനും
താളമിടുന്നതോ പിന്‍ നിരയിലെ
ഒറ്റ വീശുകരും ഇലത്താളവും കൊമ്പും തന്നെ
അതിനായ്‌ നിരക്കും
ഇരു നിരയായ്‌ മേളക്കാര്‍
കുത്തുവിളക്കിന്‍ അടുത്ത് തന്നെ

മേളം മുറുകും നേരം കാണാം പുറമേ
കാലും മുഖവും ശുധ്ധിയാക്കുമാ
കോമരത്ത്തിന്‍ പുറപ്പാടുകള്‍

പിന്നില്‍ ഒരു മുഴയോട് കൂടി
തറ്റുടുക്കുമൊരു വെള്ളപ്പുടവയതിന്‍ മുകളില്‍
ഭംഗിയായ്‌ വിടര്‍ത്തിയ ചുവന്ന പട്ടും
അതിന്‍ മുകളിലായ്‌ ഒരു ചാണ്‍ വീതിയില്‍
ചുറ്റും നെഞ്ച് വരെ ചുവന്ന പുടവയാല്‍

പിന്നെ അണിയും ഒറ്റ വീശാലെടുത്ത്
ഭാരം ഏറും സ്വര്‍ണ്ണ നിറത്തിന്‍
പിച്ചള മണികള്‍ തൂക്കിയോരരപ്പട്ടയും
ഏന്തും കൈയ്യില്‍വാളും ചിലമ്പും

ഉമ്മറപ്പടി തന്‍ വെളിയില്‍
തട്ടും കാലിലെ പൊടികള്‍ എല്ലാം
തൊട്ടു വന്നിക്കും ആദ്യം ഭൂമിദേവിയെ
പിന്നെ വന്നു നില്‍ക്കും പറക്കു മുന്നില്‍

അവര്‍ണ്ണനീയമാം ആ വെളിച്ചപ്പാടിന്‍
തേജസ്സിന് മുന്നില്‍
കൈ കൂപ്പാത്തവര്‍ ഇല്ലയെന്‍ നാട്ടില്‍

മേളത്തിന്‍ ഒരു ഭാഗം തീര്‍ന്നതും
ചൊല്ലും അമ്മയോട് പറ നിറക്കുവാനായ്‌

താഴെയിറക്കും ചെണ്ടയെല്ലാം പിന്നെ
കൈയ്യാല്‍ ഏകിടും ചെറു താളം
കൂടെ ഈണത്തില്‍ പാടും മാരാരിന്‍
പാട്ടിന്‍ ഈണമായ്‌

കാണാം കാല്‍പാദം തൊട്ടു തല വരെ
ഒരു വിറയലാല്‍ തുടങ്ങുമാ തുള്ളലിന്‍ ഭംഗി
ഒപ്പം പിച്ചളമണികള്‍ തന്‍ സ്വരങ്ങളും

മൂര്‍ധന്യത്തില്‍ എത്തി എടുത്തു ചാടുമാ
വെളിച്ചപ്പാടിന്‍ നൃത്തത്തിന് കൂട്ടിനായ്‌
ചുവടു വെക്കുന്നതോ
പൂക്കുലകള്‍ ഏന്തിയ രണ്ടു ബാലകന്മാരും

പിന്നെ മുഴക്കുമോരാരവം തന്നെ അതോടെ
കൊടുക്കുമാ തൃക്കയ്യില്‍ അനുഗ്രഹിച്ചു
എറിയാനായ് അരിയും നെല്ലും തുളസിപ്പൂവും
പിന്നെ സമയമായ്‌ കല്പ്പനക്ക്
ചൊല്ലും കല്പ്പനയത് കേട്ട് സംതൃപ്തിയടയും
എന്നമ്മ തന്‍ മനസ്സിനും

വെക്കും വെളിച്ചപ്പാടിന്‍ വാളിന്‍
തുമ്പത്തെല്ലാവരും ചില്ലറയാം ദക്ഷിണയും
ഏറ്റു വാങ്ങും വാളാ കയ്യില്‍ നിന്നും
ദേവിയെ മനസ്സില്‍ സ്മരിച്ചു കൊണ്ട്

മുഴക്കും വലിയോരാരവം തന്നെ
ചിലമ്പ് നിറപറയില്‍ വെച്ച്
പതുക്കെ പതുക്കെ നിലക്കുമാ തുള്ളല്‍ പ്രക്രിയ
അതോടെ യവസാനിക്കുമാ ദേവീദര്‍ശനം
എല്ലാര്ക്കും അനുഗ്രഹം ഏകിക്കൊണ്ട്..
@@@@@@@

കൂട്ടുകാര്‍


കൂട്ടുകാരെന്നുള്ള വാക്കിനില്ലായിരു
ന്നര്‍ത്തമെന്നാത്മ നിഘണ്ടുവിങ്കല്‍
കിട്ടാത്ത സ്നേഹം മനസ്സിന്ടെ വിങ്ങലാ
ണെന്നുള്ളൊരു സത്യമറിഞ്ഞ നാളില്‍
വിട്ടുപിരിയാത്ത സ്നേഹബന്ധമെന്ന
താണതിനു അര്‍ത്ഥമെന്നോര്‍ത്തു ഞാനും
കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത് ഞാനാ മാധുര്യമേറുമാ
വാക്കെന്റെ പുസ്തകത്താളുകളില്‍
നേട്ടങ്ങളെന്നോടെ മായ്ക്കും ഇഷ്ട്ടമ
തുള്‍ക്കാമ്പില്‍ നിന്നുമുയര്‍ന്നതായാല്‍
ആട്ടുകട്ടിലാം സ്നെഹമഞ്ചലില്‍ ചേര്‍ത്തി
യിട്ടാട്ടും കൂട്ടുകാരെവരെയും
ഒട്ടുമുക്കാലുള്ള ഇഷ്ടങ്ങളും വന്നു
ചെരുന്നതോ ആകസ്മികമെങ്കിലും
നേട്ടമിചിച്ചിട്ടു സ്നേഹം നടിക്കുന്ന
സ്വാര്തരാം കൂട്ടുകാരാവരുത്

ഹൃദയമാം പൊയ്ക


ഹൃദയമാം പൂ പൊയ്ക തന്‍
സ്നേഹമാം ജലനിരപ്പില്‍

കൈ എത്താദൂരത്തെ ആമ്പല്‍ പോലെ
നിന്‍ മനസ്സെന്നില്‍ നിന്നകന്നതെന്തേ ?


മോഹങ്ങള്‍ ആകുമെന്‍ നീര്‍ക്കുമിളകള്‍ എല്ലാം
ആയുസ്സെത്താതെ പിടയുന്നതെന്തേ?
പൊയ്കയിന്‍ അഗാധമാം ആഴങ്ങളില്‍ പോയ്
ആരും കാണാതെ ഒളിക്കുന്നതെന്തേ?

നീലാകാശമാം കവി തന്‍ ഖടിതം
നെഞ്ചില്‍ ചേര്ത്തു നടക്കും നിന്നുടെ
ഹൃദയത്തിന്‍ വാതിലെനിക്കായ്‌
ഒരുവട്ടം കൂടൊന്നു തുറക്കുമോ നീ

പൊന്നോണം


ചിങ്ങമാസമെത്ത്തിയല്ലോ പൂക്കളും നിറഞ്ഞു ഭൂവില്‍
എങ്ങുമെങ്ങുമാരവങ്ങള്‍ കണ്‍കളില്‍ കുളിര്‍മ്മയും
തിങ്ങിനിന്നു തുമ്പയും വെന്മയാര്‍ന്നുടുപ്പുമായ്
വിങ്ങിന്നിന്നുയെന്മനം നഷ്ട്ടബോധ ചിന്തയാല്‍

തുമ്പ തന്‍ കാന്തിയാല്‍ വെണ്മ ഏറും ഓണനാളില്‍
തമ്പുരാനെ സ്വീകരിക്കാന്‍ ഓടിയെത്തി പൂക്കളം
പംബരത്ത്തിന്‍ പിന്നിലോടും പിച്ച വെച്ച കാലു പോല്‍
ചെമ്പരത്തി പൂവിനായ്‌ ഓടിയെത്തി പൈതലും

അത്തം നാളില്‍ പൂക്കളത്തില്‍ വെക്കുമാദ്യം തുളസിയും
മൊത്തമായ്‌ നുള്ളി വെക്കും കൂടയില്‍ മുക്കുറ്റിയും
പൂത്തു നില്‍ക്കും മത്തയും ചെത്തിയും വാല്സവും
കാത്തുനില്‍ക്കുമേവരും പൂക്കളക്കാന്തി കാണ്മാന്‍

വീടിന്‍ മുറ്റത്തെത്തുമേതോ രാത്രി തന്‍ യാമങ്ങളില്‍
ഉടുക്കുതന്‍ ആരവത്ത്തിന്‍ ഒപ്പം പാടും പാട്ടുമായ്‌
പാടിവന്നു തുകിലുനര്‍ത്ത്തും പാണനും പാട്ടിയും
വീടിനുള്ളില്‍ കുടിയിരിക്കും ചേഷ്ട്ടകള്‍ പടി കടക്കും

കോരുകൊട്ട നിറയുമന്നു അവിലുമലരും നെല്ലും പിന്നെ
അരിയും ഉപ്പുമുളകും പുളിയും എണ്ണയും പപ്പടവും
വാരി വെക്കും വേറെ വേറെ ഭാരമാര്‍ന്ന തൊട്ടിയില്‍
നാരി തന്‍ തലയില്‍ ഏറും ചതുരമാര്‍ന്ന തൊട്ടിയുമ്

അരിമാവാല്‍ അണിയും പറയും ഇടങ്ങഴിയും അറയംപുറവും
കുരുന്നു കയ്യാല്‍ മെനഞ്ഞെടുത്ത ത്രിക്കക്കരയപ്പനും
പാരണക്കായ്‌ കിളിര്‍ത്ത് നില്‍ക്കും തുളസി തന്‍ തറയിലും
വരിവരിയായ്‌ അണിയും പിന്നെ ഉമ്മറപ്പടിയിലും


വിരുന്നു കാക്ക കൂകി നിന്ന് രാജനെ എതിരേല്ക്കുവാന്‍
വരികയായ്‌ തമ്പുരാന്‍ പ്രജകള്‍ തന്‍ മേന്മ കാണ്മാന്‍
ഒരുങ്ങി നിന്ന് കേരളം കുരവയും ആര്പ്പുമായ്‌
നേര്‍ന്നുവന്നു തമ്പുരാന് സ്നേഹവും സദ്യയും

നെല്ക്കതിരിന്ടെ ദുഖം


പാടത്തെ നെല്‍കതിരുകള്‍ എല്ലാം
ഭൂമിയെ പുണരാന്‍ വെമ്പുന്ന പോലെ
എല്ലാം ഒരേ ഭാഗത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്നു

ഓരോ കതിരിണ്ടേ ഉള്ളിലും
ഭൂമിയോട് സ്നേഹം ഉണ്ട്.
ഓരോരുത്തരും
ഭൂമി തന്നെ ആണ് കൂടുതല്‍ സ്നേഹിക്കുന്നത്
എന്ന് കരുതി ഭൂമിയോട്
കൂടുതല്‍ അടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുവോ

ഇന്നലത്തെ കനത്ത മഴയില്‍
അവരുടെ ആഗ്രഹം
കൂടുതല്‍ സാക്ഷാത്കരിച്ച പോലെ തോണി.

എല്ലാവരും തമ്മില്‍ കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നു
പച്ച പട്ടും പുതച്ചു
ഉറങ്ങുന്ന ഒരു പ്രതീതി

വരമ്പിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യര്‍
ഓരോ കതിര്‍ കയ്യടക്കി തിരുമ്മി
അവയെല്ലാം കൊയ്യാന്‍ പാകമായോ
എന്ന് നോക്കാന്‍ തുടങ്ങി
ഓരോ നിഴല്‍ പോകുമ്പോഴും ഞാന്‍
കൂടുതല്‍ ഭൂമിയോട് ഒട്ടി ഒളിച്ചു കിടന്നു

മഴയുടെ ശമനം കാത്തുകിടക്കുന്ന മനുഷ്യരാല്‍
കൊല്ലാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടു
തന്ടെ മരണമണിയുടെ ശബ്ദവും
കാതോര്‍ത്തു കിടക്കുന്നവരില്‍
ഒരാള്‍ മാത്രമാണ് ഞാന്‍
എന്ന അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കാതെ

അമ്മയോടൊരു യാത്രാമൊഴി


എന്നാണിനിയെന്റെ അമ്മയെ കാണുക-
യെന്നോര്‍ത്ത്തെന്‍ ഉള്ളു പിടഞ്ഞിടുന്നു
അന്നവസാനമാ കാല്‍കളില്‍ തൊട്ടപ്പോ-
ഴെന്നുടെ കണ്പീലികള്‍ നനഞ്ഞു

യാത്രാമൊഴിയിത്ര ശോകം നിറഞ്ഞതെ-
ന്നത്രയും നാള്‍ എനിക്കറിയില്ലല്ലോ
ഇത്രയടുപ്പമുന്ടെന്നമ്മയോടെനി-
ക്കെത്ര പറഞ്ഞാലും മതി വരില്ല

മങ്ങിത്തുടങ്ങിയ കണ്‍കളില്‍ നോക്കി ഞാന്‍
തേങ്ങിക്കരഞ്ഞുപോയോട്ടു നേരം
ച്ചുക്കിച്ചുളുങ്ങിയാ കൈകള്‍ രണ്ടും എന്റെ
വിങ്ങുന്ന തലയില്‍ വെച്ച്ചെന്നമ്മ

ഉമ്മകള്‍ നല്‍കി ഞാനാകൈകള്‍ രണ്ടിലും
അമ്മയോടോതി ഞാന്‍ പോയ്‌ വരട്ടെ
വിമ്മിഷ്ട്ടമെല്ലാം ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചു കൊ-
ണ്ടമ്മ നല്‍കി എനിക്കാശംസകള്‍

വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തിയെന്നാലുമിന്നെനി-
ക്കൊട്ടുനേരം പോലും ശാന്തിയില്ല
പട്ടു പോലുള്ലൊരെന്നമ്മയെ കാണാതെ
പെട്ടുപോയ്‌ ഞാനിനീ മരുഭൂമിയില്‍

ഉറക്കം തരുമെന്‍ നിദ്ര തന്‍ ദേവിയും
മറന്നു പോയോ തന്‍ കാടാക്ഷമേകാന്‍
പറന്നു പോയ്‌ നല്‍കുമോ നിദ്രയെന്ദമ്മക്കു
പറയൊന്ന് വെച്ചിടാം നേദ്യമായി

ശിവകാശിയില്‍ തന്ടെ വാസം ഉറപ്പിച്ചി-
ട്ടവകാശമെല്ലാമെന്നമ്മക്കു നല്കിയ
പാവമാം അച്ഛന്ടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്നുകൊ-
ണ്ടാവതെല്ലാം അമ്മ ചെയതുവല്ലോ

കണ്ണുനീരാല്‍ കഴുകട്ടെ ഞാനാപാദം
വെണ്ണ പോലലിയട്ടെ വേദനകള്‍
കണ്ണികള്‍ അറ്റ് പോകാതെയിരിക്കുവാന്‍
കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി ഞാന്‍ കേണിടട്ടെ

@@@@@@@@@@

ആശിച്ച ആശകള്‍


അന്ത്യശ്വാസമടുത്തു എന്റെ അമ്മക്ക്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
അമ്മക്കൊരു ശ്വാസമായ്‌ തീരുവാനായ്‌

പുക തുമ്മും വിറകിന്‍ അടിയിലാണ് എന്നമ്മ
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
അതിലൊരു വിറകായ്‌ ഉരുകുവാനായ്‌

അഗ്നിജ്വാലകള്‍ എന്നമ്മയെ പൊതിയുന്നു
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
അതിലൊരു നാളമായ്‌ എരിയുവാനായ്

വെണ്ണീറും അസ്ഥിയുമായ്‌ തീര്‍ന്നു എന്നമ്മ
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
അസ്ഥിയേന്തും മണ്‍കുടമാകുവാനായ്‌

അമ്മ തന്നസ്തി ഉണ്ടൊഴുക്കിയ മണ്‍കുടത്തില്‍
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
ഒഴുകുമാ ജലനിരപ്പാകുവാനായ്‌

വിട്ടു പോയ്‌ എന്നമ്മ എന്നേക്കുമായ്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
അമ്മ തന്നമ്മയായ് തീരുവാനായ്

എത്തും എന്ടമ്മ അച്ഛന്ടെ അരികിലേക്ക്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
വിട്ടുപോയെന്‍ അച്ഛനെ കാണുവാനായ്

ദേവീ നാമം ജപിച്ച എന്നമ്മയെ ദേവി വിളിക്കും
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
ദേവീ സാമിപ്യത്തില്‍ കാണുവാനായ്

അന്ത്യമായ്‌ ഒരിറ്റു തുളസീ നീര്‍ ഏകിയില്ല
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ്‌ ഒരു മാത്ര
സ്വര്‍ഗ്ഗവാതില്‍ തുറന്നു അതേകുവനായ്
@@@@@@@

ആല്‍മരത്തിന്റെ പ്രണയലേഖനങ്ങള്‍


ഒരു കല്യാണചെക്കന്ടെ തലയെടുപ്പോടെ
മുടി എല്ലാം വിടര്‍ത്തി
ആടി ഉലഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ആല്‍മരം

ആല്‍മരത്തിനെ
താങ്ങി നില്‍ക്കുന്നത് ആരാ
ഈ ഞാനല്ലേ ??

നാഗങ്ങള്‍ ഇഴയുന്ന പോലെ
വേരുകള്‍ ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്ന്
ഒരു താലി കൊണ്ടു എന്ന പോലെ എന്നെ
കെട്ടി പുണര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന കാണുന്നില്ലേ?

എപ്പൊഴും കുളിര്‍ക്കാറ്റു ഏകിടുന്ന
ഇലകളുടെ മര്‍മ്മര ശബ്ദങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍
അവര്‍ക്ക് എന്നോട്
എന്തോ പറയാനുള്ള പോലെ തോന്നുന്നില്ലേ ??

ചിലപ്പോള്‍ ഇലകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു
എന്റെ ദേഹത്ത് വീഴുമ്പോള്‍
അവര്‍ എന്നോടുള്ള പ്രണയത്താല്‍
എനിക്ക് പ്രണയ ലേഖനങ്ങള്‍
എഴുതി അയക്കുകയല്ലേ
എന്ന് പോലും ഞാന്‍ സംശയിക്കുന്നു

പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന
ആല്‍മരത്തിലെ എല്ലാ ഇലകളും
അപ്പോള്‍ എന്റെ
നാളത്തെ പ്രണയലേഖനങ്ങള്‍ അല്ലെ?

ആല്‍മരത്തിനെ പ്രദക്ഷിണം വെക്കാന്‍
വരുന്ന ഭക്തര്‍ എന്റെ ദേഹത്ത് കൂടെ
ചവുട്ടി നടന്നു പോകുമ്പോള്‍
നല്ല മൃദുലത തോന്നുന്നില്ലേ ??

എന്റെ പ്രാണേശ്വരന്‍ എഴുതിയ
പ്രണയലേഖനങ്ങളുടെ മേല്‍
ചവുട്ടി അവയിലെ
അക്ഷരങ്ങള്‍ നശിപ്പിക്കരുതേ
@@@@@@

ഇനിയുമെന്‍ കുട്ടനുറങ്ങരുതോ?

അമ്പിളിമാമനോ മാനത്ത്തെത്തി
താരകള്‍ പൂത്തിരി കത്തി നിന്നു
തെന്നലും മന്ദമായ് വീശിയെത്തി
ഇനിയുമെന്തേ കുട്ടനുറങ്ങിയില്ല

ഇടനാഴികള്‍ താണ്ടി കൂരിരുട്ടില്‍
വാതിലിന്‍ പാളി തുറന്നു മെല്ലെ
പൊന്നനുജത്തിയുണ്ടായ ശേഷം
വാതിലിനപ്പുറം പോയതില്ല

വാവയെ വാരി പുണര്‍ന്നുറങ്ങും
അമ്മയെ കണ്ടതും കണ്‍ നിറഞ്ഞു
അമ്മൂമ്മ തന്‍ കൂടെ ശയിച്ചിടാനായ്
കര്‍ശനത്താലെന്നെ അയച്ചതെന്തെ

കണ്‍പോള പാതി അടച്ചു വെച്ച്
തുടുത്ത കൈമൊട്ടു ചുരുട്ടി വെച്ച്
ചെംചൊടികളിണയില്‍ ചിരിയുമായി
പൊന്നനുജത്തിയുറങ്ങിടുന്നു

ദേവിമാര്‍ വന്നു രസം പറഞ്ഞോ
കണ്ടുവോ സ്വപ്നത്തിലീയേട്ടനെ
പഞ്ഞിപോല്‍ മൃദുലമാം കൈകളില്‍ ഞാന്‍
മതിവരോളം നല്‍കി പൊന്നുമ്മകള്‍

സ്വപ്നത്തിന്‍ വിഘനം വന്നിടാതെ
നല്‍കി ഞാനെന്‍ വിരലാ കൈകളില്‍
മുറുകെ പിടിച്ചവളെന്‍ വിരലില്‍
പോകരുതെന്‍ ചെട്ടനെന്ന മട്ടില്‍

ഒരു നോക്ക് നോക്കി തന്ന‍ച്ഛനെ ഞാന്‍
പ്രഹരം ഭയന്നുടന്‍ കൈ വലിച്ചു
അച്ഛന്ടെ കൈമേല്‍ തലയും ചയ്ചി-
ട്ടെന്നെയും കൂട്ടാതുറങ്ങുന്നമ്മ

അച്ചനുമമ്മയുമൊത്തുറങ്ങാന്‍
ഏറെയുണ്ടായെനിക്കാശയപ്പോള്‍
എന്തു ചെയ്യേണ്ടുയീ കുഞ്ഞു മോളെ
ചിന്തകള്‍ പാറിപ്പറന്നിടുന്നു

പിഞ്ചുകാല്‍ വേഗത്തില്‍ നീട്ടി വെച്ചു
യാത്രയെങ്ങോട്ടെന്നറിയില്ലിപ്പോള്‍
വാതിലിന്‍ സാക്ഷയെടുത്തു മാറ്റി
ഇരുളിന്റെ ലോകത്ത് താന്‍ മാത്രമായ്‌

അച്ഛന് ഞാനെന്നും ജീവനല്ലേ
അമ്മയെനിക്കുമ്മ തന്നതല്ലേ
കൊച്ചുപെങ്ങള്‍ക്കെന്നെയിഷ്ട്ടമല്ലേ
പിരിയുന്നതെന്തിനെന്നുറ്റവരെ

അമ്മതന്‍ വിളികേട്ടു കണ്‍തുറന്നു
അച്ഛന്ടെ കൈക്കുള്ളിലെങ്ങനെ ഞാന്‍
മുറിയിലെന്‍ അച്ഛനും ഞാനും മാത്രം
കണ്ടതെല്ലാം വെറും സ്വപ്നം മാത്രം

കണ്ണിണ പാതി തുറന്നുറങ്ങും
അമ്മതന്‍ ഉദരത്തില്‍ ദൃഷ്ട്ടി പാഞ്ഞു
വാവയുണ്ടത്രേ ഉദരത്തിനുള്ളില്‍
കണ്ണിണ പൂട്ടി ഞാന്‍ ജാള്യതയാല്‍

??????????

എന്റെ മോഹങ്ങള്‍ പൂവണിഞ്ഞു
by Sivadasan A Menon on October 5, 2010 at 2:52pm

അഴകളായ് മാറിയ മഴവില്ലിന്‍ നിറങ്ങളില്‍
വിരിക്കട്ടെയെന്നുടെ ചേലയാം സ്വപ്നങ്ങള്‍
മോഹഭംഗങ്ങളാല്‍ പാതി നനഞ്ഞയെന്‍ ‍
സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം ഉണക്കട്ടെ ഞാനിനി

കാറ്റാം പ്രതീക്ഷകള്‍ തൊട്ടു തലോടുമെന്‍
സ്വപ്ങ്ങനളെല്ലാം പൂവണിയുന്നിതാ
മോഹമാം സൂര്യന്‍ തന്‍ പൊന്‍ കിരണങ്ങളാല്‍
മോഹങ്ങള്‍ വീണ്ടും കൂടു കൂട്ടുന്നിതാ

പൊന്‍ മണല്‍ തിണ്ടതന്‍ സ്പര്‍ശനമേറ്റതും
പൂത്തുവിടര്‍ന്നു‍വെന്‍ മോഹങ്ങളേവതും
വിരിക്കട്ടെ ഞാനെന്‍ ശേഷമാം മോഹങ്ങള്‍
അരുവിയാം സാഫല്യക്കുളിരേകുവാനായ്